Nils van der Poel heeft vrijdag in Beijing met een ongekend wereldrecord van 12.30.74 de Olympische titel op de 10 kilometer veroverd. Niemand maar dan ook werkelijk niemand had een schijn van kans tegen de ontketende Zweed die hiermee de Olympische dubbel op de lange afstanden te pakken heeft. Zondag werd Van der Poel ook al gekroond tot Olympisch kampioen op de 5000 meter.
Het stof was vrijdagochtend gelukkig weer een beetje neergedaald bij aanvang van de langste afstand voor de heren. Nils van der Poel had in de dagen ervoor behoorlijk wat opschudding veroorzaakt met zijn beschuldiging dat ‘de Nederlanders proberen de ijskwaliteit in China te beinvloeden via ijsmeester Mark Messer’. Hij maakte er geen vrienden mee. Hoe het ook zij .. deze vrijdag in februari leek het ijs in Peking precies op het lijf van de Zweed geprepareerd te zijn.
Van der Poel toonde zich voor de zoveelste keer ‘een klasse apart’. Het lukte hem als enige om al voor de 5000 meter passage de 29’ers in te duiken. Elke ronde bouwde hij zijn voorsprong op de nummer twee van dat moment, Patrick Roest, op genadeloze wijze verder uit. Met een slotrondje 28 trok hij het verschil op naar bijna 14 seconden. Om met 12.30.74 zijn eigen wereldrecord – dat hij in Heerenveen op 12.32.95 stelde – nog verder aan te scherpen.

Patrick Roest kwam al het ijs op in de tweede rit van de 10 kilometer. De winnaar van het zilver op de 5 kilometer probeerde met een gewaagd wedstrijdplan revanche te nemen nadat hij zondag het goud was misgelopen. Bij de start leek het alsof Roest niet lekker in de wedstrijd zat. Hij ging pas laat versnellen. Op het eind moest hij keihard werken om de snelheid vast te houden. Totaal leeg gereden kwam hij over de streep in 12.44.59. ‘Mijn rondjes waren in het begin inderdaad wel te langzaam,’ gaf Roest na afloop toe. ‘Maar ik heb alles gegeven vandaag. Ik kon echt niet beter. Er zat niet meer in vandaag dus ik ben blij met het zilver. En je moet gewoon respect hebben voor de tijd die Van der Poel neerzet. De uitspraken die hij heeft gedaan over het ijs vind ik wel onsportief. Maar het doet niks af aan zijn gouden medaille.’
Davide Ghiotto zorgde in de laatste rit nog voor spanning in de Ice Ribbon. In het kielzog van Nils van der Poel reed de Italiaan even onder de tijd van Patrick Roest. Op het eind bleek die toch net te scherp. Ghiotto zette 12.45.98 op de klok waarmee hij verrassend het brons in zijn zak stak en Jorrit Bergsma van het podium tikte.

Een grote klap voor Bergsma die na een vlakke race finishte in 12.48.94. In zijn race noteerde hij slechts één rondje onder de 30 seconden: ‘Vandaag kwam het er niet uit. Ik kwam er niet goed in en dan zijn de rondetijden gewoon te hoog. Dan wordt het een zware dobber. Ik baal er echt van. Want ik ben fit. Als je niet in vorm bent kun je je er beter bij neerleggen. Dit is gewoon zonde. De focus gaat nu op de massastart. Daar is een medaille ook niet vanzelfsprekend. Ik vorm een nieuw koppel met Sven Kramer dus het is even afwachten hoe dat gaat. We moeten het geluk aan onze zijde hebben.’
Ted-Jan Bloemen – de Olympisch titelverdediger – deed een dappere poging voor een podiumplaats maar gooide halverwege de handdoek al in de ring. Met 13.01.39 eindigde hij op de achtste plaats.
Graeme Fish die enkele jaren geleden een wereldrecord neerzette op de 10 kilometer kende geen gelukkige aanloop naar de Spelen. Uit angst voor een coronabesmetting meed de Canadees vorig seizoen alle internationale wedstrijden. Ondanks zijn voorzichtigheid liep hij aan het begin van dit seizoen bij de World Cup in Stavanger – hoe wrang – alsnog corona op. Hij bleef in Peking steken op een tijd van 12.58.80.
Klik hier voor de volledige uitslag